Zouden jullie jezelf en jullie onderneming even willen voorstellen?
Liselotte: Na mijn studie Internationale Bedrijfskunde in Maastricht wist ik niet goed wat ik wilde. Na een aantal jaar bij verschillende bedrijven te hebben gewerkt, waaronder Autodrop, wist ik dat ik iets voor mezelf moest beginnen. Ik heb opgezegd op de dag dat het nieuws van de financiële crisis, waarin aangeraden werd vaste banen aan te houden, Nederland bereikte. Ik had geen back-up plan, maar ben op 3 november 2008 gestart met Pink Raspberry als zelfstandige, vanuit dat typische zolderkamertje in huis. In het begin was het ook een evenementenbureau. Ik vind het leuk om evenementen te organiseren, ik ben nogal een regelneef. Maar ik wist ook daar niet helemaal mijn toekomst in lag. Een vriendin van mij werkte in de uitgeversbranche en die wist van mijn hobby. Mijn hobby is mensen erop attenderen als ze spelfouten maken. Ik stuurde mailtjes naar kranten, tijdschriften en restaurants over hun menukaarten. En zo ben ik binnengekomen bij Malmberg, nog steeds één van onze grootste klanten. Ik startte dus met Pink Raspberry – Texts, Projects and Events. Events heb ik inmiddels achterwege gelaten. We organiseren nog steeds veel events, maar meer voor onszelf. Ik heb binnen de uitgeverij verschillende functies als freelancer gehad en verschillende projecten uitgevoerd.
Maar het eigenlijke verhaal begint 6 jaar geleden. Toen heb ik Melvin leren kennen en hebben we eigenlijk alles opgegeven; ik heb mijn freelance activiteiten laten varen en Melvin heeft zijn vaste baan opgezegd. We hebben onze spullen gepakt en zijn op wereldreis gegaan voor 2 jaar. Onderdeel van de reis was ook dat we graag op verschillende plekken in de wereld wilden werken. Die kans kwam toen we benaderd werden door Malmberg of we op afstand een klus voor ze konden terwijl we onder de palmbomen zaten. Dat hebben we toen gedaan met één laptop, waar we om de beurt achter zaten. We zagen een kans om het personeelstekort waar veel bedrijven tegenaan liepen op te vangen met het talent dat aan het reizen was. Eerst waren er nog enkele zorgen over het tijdsverschil en deadlines halen, maar dat bleek geen probleem te zijn, maar juist een kans. De laatste jaren zijn we steeds verder gegroeid; uiteindelijk moest er een basis komen en daarvoor hebben we Barcelona gekozen. Wij werkten dus al op afstand vóór corona. Toen de pandemie begon werd het ineens normaal om thuis of op afstand te werken. Vanaf toen keek geen enkele klant meer op van het feit dat we niet in Nederland zaten.
Inmiddels bestaat Pink Raspberry alweer 15 jaar (deze week!) en ondersteunen we verschillende educatieve uitgeverijen bij het volledige uitgeefproces. Van bureauredactie tot en met controleren en testen van online leermiddelen, beoordelen van drukproeven en digitaliseren van schoolboeken. We hebben een kantoor in Barcelona met vijf projectmanagers (inclusief onszelf) en daarnaast 20-25 mensen die over de hele wereld verspreid op afstand voor ons werken. Iedereen kan zijn of haar werk doen waar en wanneer hij of zij dat wil, natuurlijk bepaalde deadlines in acht nemend. Zo hebben we een heel flexibele schil opgebouwd, waardoor we makkelijk kunnen opschalen tijdens de piekmaanden en buiten deze maanden om weer afschalen.
Sinds wanneer zijn jullie lid van de Kring en wat heeft de Kring jullie gebracht?
Melvin: We zijn nu iets meer dan twee jaar lid bij De Kring. Ik weet nog dat we op het strand zaten toen we net drie dagen in Barcelona waren. Naast het maken van nieuwe vrienden leek het ons ook leuk om een soort van kick-start te hebben. Toen ben ik online op zoek gegaan naar netwerken in Barcelona en kwam de Kring voorbij. Het leek me leuk en ik heb het aan Liselotte voorgelegd. Het leek haar in eerste instantie niks voor haar en ze had zelf het vrouwennetwerk gevonden. Twee dagen nadat ik lid werd was er een evenement bij El Palauet van lid Roger met spreker Luis Sans. Dat was meteen wel een heel mooi event. Mijn doel was niet om zaken te doen. Ik wist dat we hier langere tijd gingen wonen en dan is het fijn om mensen te leren kennen die in dezelfde situatie zitten of die al langer ondernemer zijn in Barcelona.
Je merkt nu dat dit twee jaar later ook echt is uitgekomen. We hebben er ook echt vrienden aan overgehouden.
Wat ook waar is, is dat je op plekken komt waar je normaal gesproken nooit zou komen.
Liselotte: Toen ik die avond naar de borrel van het vrouwennetwerk ging werden er al grappen gemaakt over de mensen die naar beide events gingen: “Is De Kring niet zo’n formele club met heren die netjes in pak gekleed zijn?” En toen kwam Melvin zo laaiend enthousiast thuis. Hij had het over een fantastische locatie en leuke mensen. En toen hij zei dat ik een keer mee moest, is het zaadje voor het bedrijfslidmaatschap geplant.
Hebben jullie nog een boodschap voor de overige Kring leden?
Melvin: Het is inderdaad waar dat je op plekken komt waar je nog nooit bent geweest en mensen leert kennen die vrienden voor het leven kunnen worden. We hebben ook nieuw personeel mogen leren kennen.
Als je ondernemer of professional bent denk ik dat De Kring voor Nederlanders een makkelijke manier is om interessante mensen te leren kennen.
